تجزیه و تحلیل کامل تزریق بدون سوزن انسولین

اصل تزریق بدون سوزن انسولین: با استفاده از فشار بالای آنی تولید شده توسط منابع مختلف انرژی، محلول انسولین به سرعت خارج می شود و فوراً از اپیدرم پوست عبور می کند و در بافت زیر جلدی پراکنده می شود.

تزریق بدون سوزن انسولین می تواند درد تزریق را کاهش دهد، انطباق تزریق انسولین را به بیمار بهبود بخشد، دوز انسولین را کاهش دهد و بروز عوارض جانبی در محل تزریق را کاهش دهد.

در حال حاضر اکثر بیماران دیابتی که تحت درمان با انسولین قرار می گیرند از روش سنتی تزریق سوزن استفاده می کنند. اما به دلیل عدم آگاهی از چرخش محل های تزریق، استفاده مکرر از سوزن ها و شرایط نامناسب ضدعفونی و بهداشتی، پدیده هیپرپلازی چربی زیر جلدی، زخم و شکستگی سوزن در محل تزریق و اثر جذب انسولین رخ خواهد داد. کاهش خواهد یافت. در عین حال، برای بیماران دیابتی که ترس از سوزن دارند، انطباق درمان تزریق انسولین بالا نیست، که برای کنترل قند خون مفید نیست.

سرنگ بدون سوزن از سوزن سنتی تزریق انسولین جدا می‌شود و از طریق مکانیسم انتشار به حالت ترشح انسولین فیزیولوژیکی انسان نزدیک‌تر است. ویژگی های درد کم، پذیرش زیاد بیمار، سرعت جذب انسولین بالا، بروز کم واکنش های جانبی در محل تزریق را دارد و برای مدیریت قند خون بیماران دیابتی مفید است.

آشنایی با دستگاه تزریق بدون سوزن انسولین

یک سرنگ بدون سوزن از فشار بالای آنی تولید شده توسط یک منبع انرژی برای تشکیل جریان آب با سرعت بالا از داروهای انسولین استفاده می کند که فوراً از سطح پوست از طریق یک روزنه 0.14 میلی متری عبور می کند و به لایه چربی زیر جلدی می رسد تا داروها را آزاد کند. باعث پخش شدن داروها در بافت زیر جلدی می شود.

تزریق انسولین بدون سوزن برای بیمارانی که نیاز به درمان انسولین دارند قابل استفاده است: بیماران دیابتی نوع 1، بیماران دیابتی نوع 2 که بیماری آنها پیشرفت کرده و نیاز به درمان انسولین دارند، بیماران دیابتی باردار، بیماران پیوند جزایر و غیره.

محل های تزریق انسولین بدون سوزن: شکم (حدود 1 سانتی متر بالاتر از سمفیز شرمگاهی، حدود 1 سانتی متر زیر پایین ترین لبه دنده، و شکم های دو طرفه در فاصله 4 سانتی متر از ناف)، سمت خارجی بازو، سمت خارجی ران و قسمت بیرونی بالای باسن.